Sunday, May 22, 2011

Alimango Festival



Ang Alimango Festival ay isang pagdiriwang na ginaganap tuwing ika-15 hanggang ika-22 ng Marso sa Lala, Lanao del Norte.

PAGDIRIWANG

Karaniwan na sa mga pagdiriwang ang pagkakaroon ng sayawan at isa ang Alimango Festival sa mga ito. Dahil na rin sa ang pangunahing pinagkukunan ng kabuhayan ng mga mamamayan dito ay ang panghuhuli at pagtitinda ng mga alimasag, ang mga kasali sa pagsasayaw sa kalye ay nakasuot ng mga makukulay na kasuotan na kawangis ng mga alimasag. Ang pangunahing tampok naman sa nasabing pagdiriwang ay ang malalaking alimango na maaaring mahuli sa lugar. Nagkakaroon ng paligsahan at salu-salung pagkain ng mga alimasag, na maaaring daluhan ng mga naninirahan sa Lala. Mayroon ding timpalak sa pagluluto ng pinakamasarap na putaheng may lahok na alimasag. Bahagi na rin ng pista ang pagpapamalas ng iba't ibang uri ng alimasag na maaaring mahuli sa lugar. Tuwing panahon ng pagdiriwang ay ibinebenta ang mga nasabing produkto sa murang halaga upang makakain din ang mga bisita at turista ng mga ito.

Moriones Festival



Ang Pista ng Moriones ay isa sa makukulay na pagdiriwang sa pulo ng Marinduque. Ang Morion ay nangangahulugan “maskara”, na parte ng armor ng Romano na ipinapantakip sa mukha noong panahong Medyibal. Ang Moriones ay ang mga taong nakasuot ng maskara at nakagayak, na nagmamartsa paikot sa bayan, sa loob ng pitong araw sa paghahanap kay Longhino. Ang isang linggong pagdiriwang na ito ay nagsisimula sa Araw ng Lunes Santo at nagtatapos sa Pasko ng Pagkabuhay.

KAUGALIAN

Umpisa pa lamang ng Lunes Santo, ang mga mamamayang nagtitika ay nagsusuot ng mga damit na mistulang sundalo sa sinaunang Roma o senturyon. Ang kanilang matitingkad na costume gayun din ang makukulay na mga maskara ay nakakapagbigay ng paniniwala na sila ay matatapang at malulupit na mga sundalo. Sa kanilang paglibot, sila ay gumagawa ng mga practical jokes sa mga lokal o di kaya ay tinatakot ang mga bata. Ang iba naman ay nagiiba ng boses na mistulang tinig ng ibon. Kasama sa pagpepenitensya nila ay ang pagitiis na maglakad at maglibot sa buong bayan sa ilalim ng matinding sikat ng araw. Ang kagawiang ito ay ang pagsasadula sa paghahanap ng mga senturyon kay Longinus.

KASAYSAYAN

Ayon sa alamat, si Longinus, isa sa mga sundalong bulag ang isang mata at nakasaksi sa pagpapako ni Hesukristo ay ibinaon ang kaniyang espada sa tagiliran ni Hesukristo upang matiyak na siya ay tunay na patay na. Tumilamsik ang dugo sa matang hindi nakakakita ni Longinus at himalang ito ay biglang gumaling at nakakita. Dahil dito, siya ay nagbalik-loob at naging isang Kristiyano.

Hinabol ng mga sundalo si Longinus sa buong kabayanan hanggang siya ay nahuli at hinarap sa isang aktor na tumayo bilang si Ponsyo Pilato. Ang iba ay tumayo bilang mga Pariseo upang husgahan siya at noong Pasko ng Pagkabuhay, si Longinus ay hinatulan sa kaniyang pagbabago ng relihiyon sa pamamagitan ng pagpugot.


Bangkero Festival



Ang Bangkero Festival ay isa sa mga pinakasikat na pagdiriwang sa Pilipinas. Ito ay ipinagdiriwang ng mga taga-Pagsanjan, Laguna tuwing ika-5 hanggang ika-9 Enero ng taon at ito ay dinarayo ng mga turista. Inilunsad ito noong 1991 upang ipakita ang kagitingan ng mga bangkero.
Ang pagdiriwang ay handog rin ng mga lokal na mamamayan ng Pagsanjan sa kanilang patron, ang Mahal na Ina ng Guadalupe.

PAGDIRIWANG

Ang Bangkero Festival ay isang masayang okasyon bilang parangal sa mga bangkero na nagsumikap upang makilala at matanyag ang kahanga-hangang tanawing ito sa Pagsanjan. Sa kabila ng malakas na agos ng ilog dito, dinadala ng mga bangkero ang mga turista sa mismong kagila-gilalas na talon ng Pagsanjan (Pagsanjan Falls). Ang kapistahang ito ay kinatatampukan ng mga nabihisan at nagayakang mga bangka at karosa na ipinaparada sa liwasang bayan. Karagdagan pa, mayroon ding parada ng mga sayaw na sinasalihan ng mga mag-aaral mula sa iba't- ibang paaralan na may kanya-kanyang naggagandahang mga gayak at tugtugin1 Ilan sa mga tampok sa pagdiriwang na ito ay ang mga sumusunod:

·         Paligsahan ng regatta o karera ng mga bangka.
·         Pagandahan ng gayak sa daungan (gatungan) ng bangka. (Best Decorated Gatungan at pinakamalinis na pampang)
·         Pagpili sa pinakamahusay na bangkero (G. Bangkero)
·         Parada ng mga nanalo sa paligsahan at ang pagpili ng lakan at hiyas ng Pagsanjan bilang pagwawakas ng kapistahang ito.

Panagbenga Festival



Ang Pista ng Panagbenga o ang Baguio Flower Festival ay ang taunang kapistahan sa Lungsod Baguio na idinaraos sa buong buwan ng Pebrero. Ipinagmamalaki dito ang kasaganahan ng mga bulaklak sa Baguio gayun din ang mayamang kultura nila kung kaya't ito ay dinarayo taon-taon ng mga turista.

Ang salitang panagbenga ay may kahulugang, "panahon ng pagyabong, panahon ng pamumulaklak". Tatak nito ang magarbong kaayusan ng bulaklak, sayawan sa kalye, flower exhibit, paglilibot sa hardin, paligsahan ng pagayos ng bulaklak, maningning na pagsabog ng mga paputok, at iba pa.

KASAYSAYAN

Noong taong 1995, ang abugadong si Damaso Bangaoet, Jr., ang dating Direktor ng John Hay Management Corporation (JHMC) ay bumuo ng ideya na magtatag ng isang kapistahan upang ipagmalaki ang masaganang bulaklak na matatagpuan sa Baguio. Sumang-ayon naman si Victor A. Lim, Tagapamahala ng Bases Conversion Development Authority (BCDA) at si Rogelio L. Singson. Itinatag ang proyektong ito upang tulungan ang lungsod na maka-ahon muli sa pagkakalugmok noong 1990 Luzon earthquake.

Sa pagutulungan ng iba't-ibang organisasyon tulad ng John Hay Poro Point Development Corporation (JPDC), dating JHMC at mga boluntaryo na mahilig sa bulaklak, nabuo ang Baguio Flower Festival (BFF). Bahagi ng kapistahang ito ang pagbubunyi ng kasaysayan at kultura ng Lungsod Baguio at ng Cordillera. Ang logo na puro sunflowers ay masterpiece ng isang estudyante mula sa Baguio City National High School na nagngangalang Trisha Tibagin na sumali sa Annual Camp John Hay Art Contest. Si Macario Fronda naman na nagmula sa Saint Louis University ang nagsulat ng opisyal na himno na kasabay ang tradisyonal na sayaw ng Ibaloi, ang Bendian dance.

Noong taong 1996, hinango ng flower festival ang Kankanaey na kung tawagin ay Panagbenga. Ito ay may kahulugang panahon ng pagyabong, panahon ng pamumulaklak na nilikha ni Ike Picpican, isang arkibista at kurado. Ipinagdiwang ang unang linggo ng flower festival noong Pebrero 9-18, 1996 sa komendasyon ng Resolution 007-1996. Mula noon, ang kaspitahang ito ay naging pangunahing atraksyon ng Lungsod Baguio na dinadayo ng libo-libong mga lokal at dayuhang turista upang matunghayan ang magarbong mga floral floats at street-dancing parade.

Noong 2001, ang dating isang linggong selebrasyon ay naging isang buong buwan na pista sa komendasyon ng Resolution 033-2001. Noong Hulyo 2002, nabuo ang Baguio Flower Festival Foundation, Inc. (BFFFI). Noong umupo si Braulio Yaranon bilang alkalde ng lungsod, itinatag niya ang Baguio Flower Festival Association (BFFA), at mula noon ang dalawang organisasyon na ito ang punong namamahala na ng kapistahan.

AKTIBIDAD

Ang Pisa ng Pangbemga ay kadalasang naguumpisa sa tradisyonal na sayaw ng mga taga Cordillera na kung tawagin ay, Cañao. Ilan sa mga aktibidad na dinadayo ng mga libo-libong turista ay ang Bulaklak Rock Battle of the Bands, arts show, kumpetisyong ng skateboardin, pagpapalipad ng saranggola, search para sa Mr. and Ms. Baguio Flower Festival, parada ng banda, street-dancing at ang pamosong karosa ng mga bulaklak.

Sibug-sibug Festival



Ang Pista ng Sibug-Sibug ay isang pagdiriwang na ginaganap sa lalawigan ng Sibugay tuwing ika-26 ng Pebrero. Ginagawa ito bilang bahagi ng pagdiriwang ng anibersaryo ng pagkakatatag ng lalawigan. Pangunahing atraksyon ng nasabing selebrasyon ang pagsasayaw sa kalsada na may temang etniko, kabilang na dito ang mga ritwal na nagpapakita ng magandang ani, kasal at mga nakapagpapagaling na ritwal.

PAGDIRIWANG

Bahagi ng pagdiriwang ang pagpapakilala sa pangunahing produkto ng lalawigan, ang talaba. Kilala ang Sibugay bilang pinagkukunan pinakamalalaking talaba na maaaring makuha sa bansa. Sa loob ng dalawang linggong selebrasyong ito, ginaganap sa bayan ng Ipil ang pinaka-aabangang bahagi ng pagdiriwang, ang Talaba Longest Grill. Dahil dito, naisusulong ng mga taga-Sibugay ang kanilang pangunahing pinagkukunan ng kabuhayan. Dahil na rin sa pagdiriwang, itinanghal ang Zamboanga Sibugay na mayroong World's Longest Talaba Grill at kinilala ang lalawigan bilang Talaba Capital ng Pilipinas.
Kabilang din sa pagdiriwang ang ilang lokal na atraksyon at tradisyon na makikita sa isang Western Subanen cultural show. Magpapamalas ang mga Subanen ng mga ritwal para sa pakikipagdigma, kasal at panganganak. Ang mga Subanen ay ang mga taong unang nanirahan sa Zamboanga.


Kalilangan Festival



Ang Kalilangan Festival ay isa sa mga pagdiriwang sa Pilipinas na dinadayo ng maraming turista taun-taon. Ito ay ipinagdiriwang ng mga taga-General Santos sa Timog Cotabato tuwing huling linggo ng Pebrero ng taon. Ipinapakita dito ang mayamang kultura ng nasabing lungsod.

SALITANG KALILANGAN

Ang Kalilangan ay nagmula sa salitang kalilang na mula sa dialekto ng mga taga-Maguindanao. Ito ay nangangahulugang “pagdiriwang,” “kapistahan” o “kasiyahan.”

PAGDIRIWANG

Makulay at masaya ang pagdiriwang ng Kalilangan Festival kung saan tampok ang ibat-ibang presentasyon ng mga sayaw at awit. Ilan sa mga espesyal na aspesto ng pagdiriwang ay ang paggamit ng pare-pareho at makukulay na kasuotang kahawig ng tinalak ng mga T'boli.

Babaylan Festival


Ang Babaylan Festival ay isa sa mga tampok na pagdiriwang sa Pilipinas. Ito ay ipinagdiriwang ng mga taga-Negros Occidental tuwing ika-19 ng Pebrero ng taon.

KASAYSAYAN

Mula sa kasaysayan ng Negros, itinuturing ang mga Babaylan bilang isa sa mga pinakamakasaysayang pigura sa Pilipinas bago pa man dumating ang mga Kastila. Ang mga babaylan ay kinabibilangan ng iba't-ibang tao sa lipunan gaya ng doktor, albularyo, pintor, tagapayo, magsasaka at iba pa na nagtatampok sa isang mataas na responsibilidad at ito ay pinaniniwalaang tagapag-ingat ng mga ritwal at espiritu sa mundo. Mula dito ay ibinatay ang pagdiriwang ng Babaylan Festival.

PAGDIRIWANG

Ang pangkalahatang layunin ng pagdiriwang ay upang matuklasang muli ang mga katutubong musika sa rehiyon, literatura, sayaw at ritwal.

Pasayaw Festival


Ang Pasayaw Festival ay isang pagdiriwang na ginaganap tuwing ika-18 hanggang ika-19 ng Marso sa lungsod ng Canlaon, Negros Oriental.

PAGDIRIWANG

Ang “Pasayaw” ay nanggaling sa pinagsamang salitang “Pasalamat Pinaagi sa Sayaw” o pasasalamat sa pamamagitan ng sayaw. Ang Pasayaw ay isinasagawa upang ipamalas ang kanilang galak at pasasalamat kay San Jose. Malaki ang impluwensya ng MassKara Festival ng Bacolod sa pagdiriwang sa aspeto ng tugtugin. Bahagi ng pagdiriwang ang pagsasayaw at pagparada sa lungsod. Dinadaluhan ang pagdiriwang na ito ng labingdalawang mga kinatawan mula sa labingdalawang barangay sa Canlaon. Sumasayaw ang mga ito sa kalye ng may makukulay na kasuotan, sa saliw ng masayang tugtugin. Pagkatapos libutin ang poblasyon ng lungsod ay didiretso ang mga ito sa plaza upang idaos ang isang “showdown”. Maliban sa pagsasayaw, na siyang pangunahing atraksyon ng pagdiriwang, nagkakaroon rin ng pagpapamalas at paghahandog ng mga aning pananim na nagsisilbing pagpapasalamat. Dahil dito ay nakilala ang Canlaon bilang Vegetable Bowl ng Negros Oriental.

Suman Festival



Ang Suman Festival ay isang pagdiriwang na ginaganap tuwing ika-14 hanggang ika-19 ng Pebrero, sa bayan ng Baler sa Aurora. Itinuturing itong pinakamalaking kasiyahan sa lalawigan, kung saan ipinaparada ang iba't ibang mga karosa na nilagyan ng palamuti na naaayon sa pagdiriwang.
  
PAGDIRIWANG

Ang isang linggong pagdiriwang na ito ay kinatatampukan ng pagpapamalas ng mga produkto ng lugar, nangunguna na rito ang suman. Isa rin sa pinaka-aabangang bahagi ng pagdiriwang ay ang koronasyon sa tatanghaling Bb. Aurora.

SUMAN

Ang suman ang ritwal na handog ng Hagisan. Niluluto ito ng mga Tayabense dahil nakikita nila ang Hagisan o ang Suman Festival bilang isang oportunidad upang maibahagi ang tinatamasang kasaganahan. Ilang bungkos ng suman ang itinatali sa pabitin na gawa sa isang espesyal na uri ng kawayan na tinatawag na bagakay.

Tinagba Festival




Ang Tinagba Festival ay isang taunang pagdiriwang sa lungsod ng Iriga sa Bicol, na ginaganap tuwing ika-5 hanggang ika-11 ng Pebrero.

PAGDIRIWANG

Ang Tinagba ay isang pagdiriwang sa Bicol tungkol sa pag-aalay ng unang ani na kinatatampukan ng mahabang hanay ng mga karosang de-motor o hinihila ng mga kalabaw. Bahagi rin ng pagdiriwang ang mardi gras at ang mga tradisyunal na kasuotan ng mga kalahok sa sayaw at pagpaparada sa lungsod. Ang pangunahing atraksyon ng nasabing pagdiriwang ay ang kumpetisyon sa street parade o pagsasayaw sa kalsada, na isinasabay sa kapistahan ng Ina ng Lourdes. Ang pinakahuling pagdiriwang ay nagsisilbing daan sa pagsulong ng lungsod bilang isang Science and Technology Park. Ilan sa mga gawain na inilunsad noong pagdiriwang ay ang acrobatics, animalandia, paligsahan sa kaalaman, pagpapalabas ng pelikula, pagpapamalas ng galing sa pagsasayaw ng techno, wall climbing at science exhibit. Ilan din sa mga pangunahing programa ng selebrasyon ay ang taunang paligsahan sa pagiging Miss Iraga, Miss Rinconada at Miss Tourism, gayon din ang pagdiriwang ng Charter Foundation Anniversary.

TURISMO

Isa sa mga layunin ng pagdiriwang ay ang isulong ang turismo sa lungsod ng Iriga. Isa ang Iriga sa progresibong lungsod sa rehiyon ng Bicol kung saan matatagpuan ang iba't ibang magagandang tanawin, ligtas na komunidad at mainit na pagtanggap ng mga mababait at malikhaing mga mamamayan. Kilala rin ang lungsod bilang City of Crystal Clear Springs dahil sa mahigit tatlumpung natural na bukal ng tubig na matatagpuan dito. Kilala rin ang lugar dahil sa Mt. Iriga na nagpapamalas ng magandang tanawin ng basin area ng ilog ng Bicol.

Guling-guling Festival



Ang Guling-Guling Festival ay isa sa mga tampok na pagdiriwang sa Pilipinas. Ito ay ipinagdiriwang sa Paoay, Ilocos Norte tuwing Martes, ang araw bago sumapit ang Miyerkoles ng Abo.

SALITANG GULING

Ang guling ay salitang Ilokano na ang ibig sabihin ay “markahan” o “pahiran.” Ito ay sumisimbolo sa masaganang pagdiriwang ng mga Ilokano bago sumapit ang Mahal na Araw.

KASAYSAYAN

Ang pagdiriwang ng Guling-Guling Festival ay nagsimula noong panahon ng pananakop ng mga Kastila sa Pilipinas. Noong ika-16 na siglo, ito ay ipinakilala ng mga prayle sa mga Pilipino.
PAGDIRIWANG

Bago sumapit ang panahon ng Mahal na Araw, makulay at masayang pagdiriwang ang inihahanda ng mga Ilokano. Ilan sa mga tampok sa pagdiriwang na ito ay ang mga makukulay na sayaw ng mga lokal na mamamayan ng Paoay, kung saan ipinaparada ang tradisyunal at pambansang kasuotan ng mga babae na tinatawag na terna. Inihahanda rito ang mga iba't-ibang putaheng Ilokano. Ang kapistahang ito ay nagtatapos sa pamamagitan ng isang fireworks display.

Sa isang banda, tradisyon din sa pagdiriwang ang pagpapahid ng basa at puting galapong sa noo ng mga tao sa pamumuno ng alkalde ng Paoay. Ang kulay puti ay sumisimbolo sa kalinisan at pinaniniwalaang nag-aalis ng mga nagawang kasalanan.

Salakayan Festival



Ang Salakayan Festival ay ipinagdiriwang tuwing unang linggo ng Pebrero sa bayan ng Miag-ao sa lalawigan ng Iloilo. Isa itong selebrasyon ng kasaysayan na nagbibigay ng oportunidad para sa mga Miagawanon at mga dumarayong bisita na makapagsaya at magkasama sa isang makulay na kapistahan.

PAGDIRIWANG

Bagaman ang inspirasyon sa selebrasyon ay nagmula sa ibang mga kapistahan sa rehiyon tulad ng Ati-atihan ng Kalibo at Dinagyang ng Iloilo, mayroong sariling tema at mga aktibidad ang Salakayan. Kabilang dito ang isang linggong walang humpay na kasiyahan na kinatatampukan ng food fair, agro-industrial at trade fair, fluvial parade at mga kumpetisyon sa palakasan, pagpapamalas ng mga litrato at antigo, mga paligsahan sa literatura at musika, paligsahan ng mga higante, fashion shows, presentasyon ng salakayan, at ang koronasyon sa Reyna ng Miag-ao.

Ang pangunahing atraksyon ng selebrasyon ay ang pagtatatanghal ng Salakayan, isang palabas kung saan ipinapakita ang pagsasayaw na naghahayag ng tagumpay sa pakikipagtunggali ng mga taga-Miagao laban sa mga Muslim na madalas sumasalakay sa isla at nagnanakaw. Naganap ang nasabing sagupaan noong ika-7 ng Mayo, 1754. Ang makasaysayang pagsalakay ang nagbigay ng pangalang “Salakayan” sa pagdiriwang.

MIAG-AO

Malimit na binibisita ng mga lokal at banyagang turista ang Miag-ao dahil dito matatagpuan ang simbahan na kasama sa World Heritage List Church ng UNESCO. Maliban sa kilalang atraksyon, mayroon ding mga makasaysayan at magagandang lugar sa Miagao na maaaring pagyamanin bilang mga atraksyon para sa mga turista. Ilan sa mga ito ang Lake Danao, Sinuhutan Cave, Rice Terraces, Taytay Boni at Spanish Watch Towers. Isa sa mga layunin ng Salakayan Festival ang maipagmalaki sa mga turista ang iba pang atraksyon sa bayan ng Miag-ao.


Dinagyang Festival



Ang Dinagyang Festival ay isang relihiyoso at kultural na pagdiriwang na ginaganap sa lungsod ng Iloilo tuwing ikatlong linggo ng Enero o pagkatapos ng Sinulog sa Cebu at Ati-Atihan sa Aklan. Ginagawa ito bilang pagdiriwang sa pista ng Santo Niño at para na rin sa pagdating ng mga Malay sa Panay na nagdala ng ita sa lugar. Simula ng ito ay gawing taunang selebrasyon, marami ang nakapansin sa pagdiriwang at nabigyan ito ng National Commission for the Culture and the Arts ng karangalan bilang Festival of Excellent Folk Choreography.
KASAYSAYAN

Naging tradisyon ang Dinagyang matapos ipakilala ni Padre Ambrosio Galindez, isang pari sa parokya, ang debosyon sa Santo Niño noong 1967. Noong 1968, isang replica ng orihinal na imahen ng Santo Niño de Cebu ang dinala sa Iloilo ni Padre Sulpicio Enderez bilang isang regalo sa parokya ng San Jose. Ang mga miyembro ng simbahan, na pinangunahan ng Confradia del Santo Niño de Cebu ng Iloilo, ay nagtulung-tulong upang mabigyan ang imahe ng patron, kaya pumarada ang mga ito mula sa mga kalsada hanggang sa paliparan ng Iloilo. Noong una, ang pagdiriwang ay ginagawa lamang sa loob ng simbahan ngunit nang maglaon ay dinala na ito sa labas. Napagkasunduan ng Confradia na itulad ang selebrasyon sa Ati-Atihan ng Ibajay, Aklan, kung saan ang mga kalahok sa selebrasyon ay nagsasayaw sa daan habang ang kanilang mga katawan ay mayroong uling.

LAYUNIN

Ang pangunahing layunin ng pagdiriwang ng Dinagyang ay upang bigyan ng karangalan ang Santo Niño. Mula sa isang maliit na aktibidad sa simbahan ay naging isang paraan na ito upang isulong ang turismo sa Iloilo.

PAGDIRIWANG

Ang Dinagyang ay nahahati sa tatlong bahagi: ang Ati-Ati Street Dancing, ang Kasadyahan Street Dancing at ang Miss Dinagyang. Sa kasalukuyan, ang malaking bahagi ng pagdiriwang ay kinabibilangan ng mga “tribu,” na kunwari ay mga Ati na nagsasayaw dahil sa kasiyahan. Marami sa mga kalahok na tribo ay mga mag-aaral mula sa iba't ibang mataas na paaralan sa lungsod. Mayroong ilang bagay na kailangan upang makasali sa selebrasyon, tulad ng pagpipinta ng mga kalahok ng kulay kape sa kanilang mga katawan, gayon din ang paggamit ng mga katutubong materyales para sa mga kasuotan. Maliban sa pagsasayaw ay inaabangan din ang pagparada ng imahen ng Santo Niño sa ilog. Mula sa simbahan, ilang mga deboto na may dala ng iba't ibang imahen ng Santo Niño ang sasakay sa bangka at naglalakbay mula sa dulo ng ilog hanggang sa pier kung saan magsisimula ang parada at muling ibabalik sa simbahan. Ang Kasadyahan naman ay isang teatrikal na presentasyon ng pagdating ng imahen sa lugar at pagpapakilala ng Kristiyanismo dito.

KANTA NG DINAGYANG

Kasama ng pagdiriwang ay ang kanta ng Dinagyang na isinasalaysay at kung paano nakuha ng Iloilo ang pangalan nito, kung paano ito ibinenta ng mga katutubo sa mga taga-Borneo, sa pangunguna ng isang Datu Paiburong. Inilalarawan din nito ang mayamang tradisyon, industriya at payapang pamumuhay ng mga Ilonggo.

Sinulog Festival



Sumisiklab ang Lungsod Cebu, Cebu tuwing Enero dahil sa pagdiriwang ng Sinulog. Gaya ng Ati-atihan, ang Sinulog ay tinatampukan ng sagradong imahen ng Santo Niño, at sa himig ng “Pit Señor! Hala, Bira!” ay yayanigin ng tambol, palakpak, at hiyawan ng mga tao ang buong lungsod. Ang Sinulog ay binubuo ng halos isang buwan na paggunita sa mahal na patron ng mga Sebwano, at kabilang dito ang Sinulog Bazaar, ang timpalak Sinulog, ang sining at pangkulturang pagtatanghal, prusisyon, ang parada doon sa Ilog Mactan, ang Reyna ng Sinulog, at ang makukulay na kuwitis na pinasasabog sa himpapawid.

SALITANG SINULOG

Ang salitang Sinulog ay nagmula sa salitang Cebuano na may ibig sabihin na, "tulad ng agos ng tubig." Itinutukoy dito ang sulong-urong na lakdaw padyak ng sayaw ng Sinulog. Ang mga mananayaw ay kadalasang sumasayaw ng pasulong at paurong kasabay sa tiyempo ng tambol.

KASAYSAYAN

Bago pa man dumating ang mga Kastila, ang Sinulog ay sinasayaw na ng mga Filipino sa Cebu sa kanilang pagbibigay-bunyi sa kanilang mga anito. Noong dumating Ferdinand Magellan sa Cebu noong 1521, si Rajah Humabon, kasama ang kaniyang asawa na si Amihan gayun din ang mga 800 mga katutubo ang ninais na mabinyagan bilang Katoliko. Ibinigay ni Magellan ang imahen ni Santo Niño sa asawa ni Rajah Humabon at pinangalanang Juana. Ang pangyayaring ito ay hindi lamang nagpakilala kay Santo Niño sa mga taga-Cebu kundi ito din ay naging isang napakahalagang karanasan: ang representasyon ni Reyna Juana, hawak ang imahen ni Santo Niño na binabasbasan ang kanilang mga tauhan upang mailayo sila sa sakit at masamang espiritu at maging importanteng bahagi ng sayaw ng Sinulog.

Noong dumating si Miguel Lopez de Legazpi at ang kaniyang mga tauhan sa Cebu noong 1565, isa sa mga sundalo ang nakatuklas ng isang kahon na may imahen ni Santo Niño. Ito ay napapaligiran ng bulaklak at mga pigurin ng mga anito. Ayon sa mga mananalaysay, ang mga pagbabago, mula sa pagsayaw ng Sinulog, sa pagsamba sa mga anito hanggang sa pagbubunyi kay Santo Niño ay naganap sa loob ng 44 na taon sa pagitan ng pagdating ni Magellan at Legazpi.

Idineklara ng Augustinian order na ang naturang imahen ay milagroso at itinatag nila ang simbahan kung saan ito nadiskubre. Ipinangalan ito na San Agustin Church hanggang pinalitan ito sa Basilica Minore del Santo Niño.

Ang debosyon sa Santo Niño ay tumagal at sumulong sa kultura ng Pilipinas sa pagdaan ng mga siglo lalo na sa rehiyon ng Visayas. Ang mga pilgrimo ay naglalakbay taon-taon sa Basilica upang makilahok sa prusisyon at sa kapistahan. Noong 1980, ang lokal na pamahalaan ng Cebu ay nangasiwa sa pagsasaayos ng Sinulog festival. Ang direktor noon ng Ministry of Sports and Youth Development na si David S. Odilao, Jr., ay nagtatag ng grupo ng mga estudyante at tinuruan sila ng sayaw ng Sinulog kasabay sa tiyempo ng tambol at pinagsuot ng moro-moro costumes upang makilahok sa pinakaunang parada ng Sinulog. Sa tagumpay ng pinakaunang kapistahan, ang event na ito ay isinagawa kada-taon.
Ang iba pang bersyon ng Sinulog ay makikita sa iba't-ibnag parte ng Cebu. Dahil sa commercialization ng pistang ito, ang Cebu ay ang nangungunang destinasyon ng mga turista tuwing buwan ng Enero sa Pilipinas.

NAKARAANG PAGDIRIWANG

Tampok noong ika-20 ng Enero 2008 ang pinakamalaking parada ng Sinulog sa buong Cebu. Sa pagsisimula pa lamang ng Enero ay hitik na sa makukulay na palawit, istrimer, at tindahan ang lungsod. Ayon kay Ricky Ballesteros, Direktor na Tagapagpaganap ng Sinulog Foundation, 10 mula sa 11 kalahok na bayan ang nagpadala ng pangkat para sa Sinulog. Kabilang dito ang bayan ng Bienvenido, Bohol; ang mga lalawigan ng Misamis Oriental, Sultan Kudarat, at Camarines Sur; ang mga bayan ng Sharif Kabungsuan, Maguindanao; at Upi, Hilagang Cotabato.

Binuksan noong 11 Enero 2008 ang eksibit ng mga retrato na pinamagatang "Through the Years" sa SM Cebu, Ayala Center-Cebu, at sa Mactan-Cebu International Airport. Ang nasabing pagdiriwang ay senyales din ng pagbubukas ng magardong pagdiriwang.


Caracol Festival



Ang Caracol Festival ay isa sa mga pinakamakulay na pagdiriwang sa Pilipinas. Ito ay ipinagdiriwang ng Lungsod Makati tuwing ikatlong linggo ng Enero ng taon. Ang pagdiriwang ay isang bersyon ng pagdiriwang ng Mardi Gras.

SALITANG CARACOL

Ang salitang Caracol ay nagmula sa salitang Kastila na nangangahulugang kuhol. Ipinapakita rito ang simbolismo ng kuhol bilang proteksyon sa kalupitan ng buhay. Dito nakuha ang ideya ng pagdiriwang.



LAYUNIN

Ipinagdiriwang ang Caracol Festival bilang pagsang-ayon ng mga lokal na mamamayan ng lungsod na ingatan at protektahan ang kalikasan.

KASAYSAYAN

Hindi katulad ng ibang pagdiriwang sa Pilipinas, ang Caracol Festival ay kamakailan lamang pormal na ilunsad. Nagsimula ito bilang programa ng Kagawaran ng Turismo sa ilalim na tinatawag na “Fiesta Islands Program noong 1989 hanggang sa ideklara ito ng pamahalaang lungsod ng Makati bilang opisyal na pagdiriwang ng lungsod.

PAGDIRIWANG

Ilan sa mga highlight ng pagdiriwang ay ang iba't-ibang street dancing na may makukulay na 'costume na sinasalihan ng mga estudyante ng pampublikong paaralan ng Makati. Ang karaniwang tema ng mga presentasyon, magmula sa mga kasuotan at mga materyales na ginagamit, ay ang pagprotekta at pangangalaga sa kalikasan. Iba't-ibang makukulay na kasuotan ang tampok sa pagdiriwang na nagpapakita ng elemento ng kapaligiran gaya ng bulaklak, bunga, mga puno, at mga hayop.

NAKARAANG PAGDIRIWANG

Inilunsad ang Caracol 2010 sa pagtutulungan ng Museum and Cultural Affairs Office at ng pamahalaang lokal ng Makati na ginanap sa Paseo de Roxas.


Friday, May 20, 2011

Coconut Festival





Ang Coconut Festival ay ipinagdiriwang tuwing ikalawang linggo ng Enero sa lungsod ng San Pablo sa Laguna. Itinuturing ang niyog bilang puno na maaaring magamit mula sa dahon hanggang sa ugat. Ang lungsod ng San Pablo naman ang mayroong pinakamalaking taniman ng puno ng niyog sa buong Pilipinas.

PAGDIRIWANG

Ang pagdiriwang ng Coconut Festival ay nakasentro sa maraming gamit ng niyog at ang malaking kontribusyon nito sa industriya ng lungsod. Kabilang sa pagdiriwang ang Mardi Gras o ang streetdancing kung saan kalahok ang iba't ibang eskwelahan sa lungsod. Mayroon din na eksibit na nagpapamalas ng iba't ibang produktong gawa sa niyog. Sinasabing ang coconut festival ay hindi lamang isang pagdiriwang ng kultura ngunit isa ring aktibidad para sa ikaaangat ng ekonomiya. Layunin din ng pagdiriwang na isulong ang kaalaman ng mga tao sa kalikasan at gayon din sa pagpapahalaga sa mga lokal na produkto. Ang nasabing pagdiriwang ay isa ring proklamasyon ng misyon ng lungsod patungo sa pag-unlad.

Ginanap ang kauna-unahang Coconut Festival sa lungsod noong Enero 1996, sa pangunguna ng alkalde na si Vicente Amante. Naging tradisyon na rin na isama bilang bahagi ng pagdiriwang ang Mardi Gras bilang pag-alaala sa pagkakatatag ng parokya ni San Pablo, noong 13 Enero 1596. Maliban dito, mayroon ding kumpetisyon sa pinakamabilis na makakapagbalat ng niyog.

Ilan sa mga produktong itinatampok sa eksibit ay ang coconut juice, lambanog, at coconut oil.

MGA TAMPOK

Ilan sa tampok sa pagdiriwang ay ang mga sumusunod:
·         Beer plaza – tampok ang maraming maliliit na stalls at mga restaurant habang may mga presentasyon ang iba't-ibang banda.
·         Cultural extravaganza - tampok ang kultural na presentasyon ng iba-ibang paaralan, barangay at samahan.
·         Coronation ball ng Mutya ng San Pablo – tampok ang dinner dance at fashion show ng mga kandidata habang suot ang mga gown na likha ng mga lokal na mananahi
·         Food fair at exhibits – tampok ang iba't-ibang pagkaing niluto sa gata ng niyog.
·         Mardi gras – ang tawag sa street dancing na kinabibilangan ng iba't ibang mananayaw suot ang mga costume na yari sa mga materyales na gawa sa niyog.
·         Parade at floats – tampok dito ang magaganda at makukulay na disenyo na yari sa mga materyales ng galing sa niyog.
·         Fireworks – ginaganap sa pagtatapos ng pagdiriwang.